ഓര്മ്മകളുടെ ചായകൂട്ടില് നിന്നും ഒരു മോഹം ഉടലെടുക്കുന്നു .
തകര്ന്നടിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത നഷ്ട്ടപ്രണയം നിഴലിക്കുന്ന കവിത്യ ഭാവനയില് നിന്നും പുതിയ ഒരു സ്വപ്നം ഉടലെടുക്കുന്നു........
ഈ ഉമ്മറത്തിണ്ണയില് ഞാന് ഇരിക്കവേ കാലം ഒരുപാട് കടന്നു പോയിരുന്നു ഓര്മ്മകള് പണ്ടേ മരവിച്ചിരുന്നു മുറ്റത്ത് പൂവിട്ട പിച്ചിപ്പൂ കണ്ടപ്പോള് അറിയാതെ ഞാന് നിന്നെ ഓര്ത്തു പോയി നമ്മള് കോര്ത്തോരാ പിച്ചിപൂമാലകള് കാലം ചവിട്ടി കടന്നു പോയിരുന്നു ഓര്മ്മതന് ജാലകം തുറന്നു ഞാന് ചെന്നപ്പോള് ഓര്മ്മകള് എവിടെയോ മടിച്ചു നിന്നു, അക്ഷരങ്ങള് കണ്ണുനീര് തുള്ളിയായി വീണുടഞ്ഞപ്പോള് മനസ്സിന്റെ താളുകള് കുതിര്ന്നു പോയ് എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു പോയ് മറവിയെ സ്നേഹിച്ചു ഓര്മയായി ഞാന് തനിച്ചയായ ഏകാന്തകാലം കണ്ണുനീര്ചാലിനാല് ചിത്രം വരച്ച എന്റെ ഏകാന്തകാലം മറവിയുടെ താളുകളില് ഞാന് അക്ഷരം പഠിച്ച രാവുകള് ! കുത്തികുറിച്ച നിനവുകള് ! ഓര്മതന് പാഠപുസ്തകം മനസ്സിന്റെ ജ്വലകളെ പ്രണയിക്കവേ നിനവുകള് ഒരു പിടിച്ചാരമായി മണ്ണില് പതിച്ചലിഞ്ഞു ഇളംതെന്നല് അവയെ കാണാതെ നിലാവ് പുണരാതെ ഒരു പിടിച്ചാരമായി ഓര്മ്മകള് ഇനി ഈ വഴിയില് ഈ കറുത്തവാവില് ഞാന് നിലാവ് തേടുവതാര്ക്കു വേണ്ടി പിച്ചിപ്പൂ കോര്ക്കുന്നതാര്ക്കുവേണ്ടി അറിയില്ല, എന്നറിയുമ്പോഴും മറവിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഞാന
നമ്മള് മലയാളികളോട് മാതൃഭാഷയാണ് മലയാളം.അമ്മിഞ്ഞപ്പാലുപോലെ മധുരമാണ് നമ്മുടെ മാതൃഭാഷ. നമ്മുടെ മാതൃഭാഷയെ മലയാളത്തെ നാം പരിപാലിക്കേണ്ട രീതിയില് പരിപാലിക്കുന്നുണ്ടോ? ഇല്ലന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. ലോകവും സാങ്കേതികവിദ്യകളും ദിനംപ്രതി പുരോഗതിയിലേക്ക് കുതിക്കുകയാണ്. ആ വേഗതയില് മലയാളഭാഷയ്ക്ക് അന്ത്യകൂദാശ കൊടുക്കുന്ന തിരക്കിലാണ് മലയാളികള്. "എനിച്ച് മലയാലം എയിതാനും വായിക്കാനും അരിയില്ല " എന്ന് അഭിമാനത്തോടെ പറയുന്ന മലയാളികള് , മലയാളം സംസാരിച്ചാല് ഫൈന് അടിക്കുന്ന സ്കൂളുകളുമുള്ള നമ്മുടെ കൊച്ചു കേരളത്തില് മലയാളഭാഷയുടെ സ്ഥാനമെന്താണ്? മാതൃഭാഷ ആശയവിനിമയത്തിന്റെ ഉപാധി മാത്രമല്ല അത് സാമൂഹികസമരസതയുടെയും വിദ്യാഭ്യാസ-സാമ്പത്തിക പുരോഗതിയുടെയും നിദാനം കൂടിയാണ് സര്വോപരി മാതൃഭാഷ ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ പ്രതീകവും കൂടിയാണ് . ലോകത്തെവിടെയും ഏതൊരുവന്റെയും വീണ്ടുവിചാരങ്ങള് പൂര്ണമായും മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് പകരാന് സജ്ജമായ ഭാഷ മാതൃഭാഷ തന്നെ. " എന്നുടെ ഭാഷ താനെന് തറവാട്ടമ്മ... യന്യയാം ഭാഷ വിരുന്നുകാരി" എന്ന് വള്ളത്തോള് പാടിയിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോള് ചിലര് ചോദിക്കും വള്ളത്തോ
m?
ReplyDelete